Opublikowane w tym tygodniu dane dotyczące sytuacji gospodarczej są bardzo dobre. Nikt nie prognozował, że mogą być właśnie takie. Inflacja utrzymuje się na niskim poziomie – 1,7 proc w skali roku, produkcja przemysłowa szaleje i sięga poziomu ponad 20 proc. w skali roku. Eksport nadal stanowi siłę napędową tego wzrostu dzięki słabemu złotemu. Trzeba przy tym zdawać sobie sprawę z tego, że gospodarka rozpędziła się nie dzięki właściwej polityce gospodarczej, a jest raczej wynikiem splotu wydarzeń, na które rząd i politycy nie mają wpływu lub nie przyczynili się do nich. Wynika z tego, że wzrost gospodarczy byłby jeszcze większy gdyby rząd dwa lat temu wprowadził odpowiednią politykę zachęcającą do przedsiębiorczości, zmniejszył sztywność kodeksu pracy, zmniejszył biurokrację oraz naprawił finanse państwa. Tak się jednak nie stało. W obecnej sytuacji ważne jest, aby nadać wzrostowi gospodarczemu trwały charakter.
Pomimo tych dobrych wyników pozostają jednak dwa podstawowe problemy gospodarcze, czyli bezrobocie i finanse publiczne. Bezrobocie utrzymuje się na wysokim poziomie, pomimo że wicepremier Hausner nieustannie zapowiada jego spadek. Doszło do tego, że bezrobocie jest najważniejszym problem społeczno-gospodarczym Polski po transformacji gospodarczej w 1989 r. Kolejne rządy nie próbowały skutecznie naprawić tej sytuacji. Najwyższy czas zabrać się zatem za rozwiązanie tego problemu. Powszechnie wiadomo, że bezrobocie można obniżyć tylko poprzez kreowanie nowych miejsc pracy, a do tego potrzebne jest ożywienia gospodarcze.
W tym celu należy zsynchronizować politykę fiskalną i monetarną. Konieczne jest więc obniżenie podatków oraz wydatków rządowych. W efekcie społeczeństwo będzie miało więcej pieniędzy do swojej dyspozycji, co może zwiększyć aktywność gospodarczą. W ten sposób może poprawić się koniunktura. Na razie nie należy zmieniać stóp procentowych, dlatego że w warunkach ożywienia gospodarczego wzrasta ryzyko pojawienia się inflacji. Zwiększone przychody do budżetu państwa w wyniku obniżenia podatku CIT do 19 proc. jest kolejnym dowodem na to, że należy w Polsce obniżyć obciążenie podatkowe, zarówno dla osób fizycznych, jak i dla podmiotów gospodarczych.
Obniżenie opodatkowania spowoduje po pierwsze wzrost przedsiębiorczości, a po drugie zmniejszenie szarej strefy. To z kolei przełoży się na wzrost dochodów do budżetu państwa. Natomiast budżet państwa musi kontrolować swoje wydatki, w szczególności te związane z opieką społeczną. Osoby, które pobierają emeryturę lub rentę, nie mają prawa do dodatkowych dochodów. Do tego jednak potrzebna jest wola polityczna, a tej brakuje.
