Wczoraj walka między popytem a podażą była dosyć wyrównana. Ostatecznie górę wzięła podaż, ale jej przewaga nie była druzgocąca. Pewne znaczenie mógł mieć fakt, że w piątek sesji nie będzie – część inwestorów mogła zdecydować się zamknąć pozycje przed dłuższym weekendem. Tym bardziej, że w piątek w USA opublikowane zostaną informacje o produkcji przemysłowej i nastrojach konsumenckich, które mogą spowodować pewne zawirowania na rynku amerykańskim.
Krótkoterminowo techniczne konsekwencje wczorajszej sesji są lekko negatywne. Wzrost w przypadku WIG20 zakończył się wczoraj dokładnie na poziomie lokalnego szczytu ze stycznia 2002 roku w cenach zamknięcia – 1464 pkt. Wysokie obroty (najwyższe od 14 maja), jakie towarzyszyły temu ruchowi tylko potwierdziły znaczenie tego oporu. Część z szybkich wskaźników wygenerowała wczoraj wstępne sygnały sprzedaży, m.in. oscylator stochastyczny. A to powinno oznaczać co najmniej lekkie osłabienie notowań. Pierwsze wsparcie dla indeksu to, testowany już wczoraj, poziom 1435 pkt (połowa białej świecy z wtorku). Zdecydowanie mocniejszym wsparciem jest otworzona we wtorek luka hossy: 1417 – 1421 pkt. Spadek do poziomu tej luki na najbliższych sesjach jest bardzo prawdopodobny. Dzisiaj może być jednak jeszcze dość spokojnie – wystarczającym wsparciem może okazać się nawet poziom 1435 pkt. Pierwszy ważny na dziś opór to połowa wczorajszego korpusu – 1447 pkt.
